czwartek, 23 czerwca 2016

ROLA OJCA W ŻYCIU DZIECKA - TATA UFOLINKA


Z okazji dzisiejszego święta chciałam Wam przypomnieć post, który zamieściłam dokładnie rok temu :) 

Rola taty w opiece i wychowaniu malucha jest niezaprzeczalnie znacząca. Dlatego cieszy mnie, że coraz częściej widujemy mężczyzn spacerujących z wózkiem czy robiących zakupy z dzieckiem w nosidełku. Nikogo już nie dziwi, że mężczyzna bierze czynny udział w opiece nad maluszkiem od dnia jego narodzin. Zmienia pieluszki, karmi butelką, wstaje do niego w nocy i przytula. Obecnie kąpiel noworodka, później niemowlaka staje się domeną taty, który świetnie sobie z tym radzi. Współczesny tata pęka z dumy, że jest ojcem i nie ma żadnych problemów z tym, by przejąć obowiązki dawniej określane jako kobiece.
Ojcowie pragną mieć aktywny udział w wychowaniu malucha, chcą widzieć jak dziecko rośnie, rozwija się i dojrzewa. Mężczyzna staje się tatą już na etapie brzuszkowym. Chodzi na USG by zobaczyć maluszka, dba o ciężarną partnerkę, rozmawia z brzuchem, a na koniec uczestniczy przy porodzie.


Jakim tatą jest tata Ufolinka? :)

  • jest tatą, który bardzo go chciał i nie mógł się go doczekać.
  • jest tatą, który zdenerwowany stał za szybą sali operacyjnej i roztrzęsiony patrzył jak wyjmują naszego chłopczyka.
  • jest tatą, który wziął go na ręce zaraz po urodzeniu i zaniósł do sali, gdzie był mierzony, ważony itp.
  • jest tatą, który zaraz po urodzeniu synka poszedł na urlop ojcowski, aby spędzić z nami te dwa pierwsze tygodnie życia Ufolinka.
  • jest tatą, który potrafi zrobić w domu wszystko: ugotować pyszny obiad, naprawić zepsutą rzecz, umyć okna, wykafelkować balkon, pomalować ściany itp.
  • jest tatą, który od początku opiekował się synkiem, karmił go, przewijał, kąpał, tulił.
  • jest tatą, który uwielbia synka i jest z niego dumny.
  • jest tatą, który się z nim wygłupia, chodzi na spacery i uczy nowych rzeczy.
  • jest tatą, za którym Ufolinek tęskni. 
  • jest tatą, który przed snem zawsze zagląda do pokoju synka aby popatrzeć na niego jak śpi.

I choć tata Ufolinka jest typowym mężczyzną i miłość do synka nie pojawiła się od razu, tylko rodziła się stopniowo, to wiem że lepszego taty nie mógł sobie Ufolinek wymarzyć :)

Poniżej sześciodniowy Ufolinek z tatą :)






















poniedziałek, 20 czerwca 2016

ZMIANA ŁÓŻECZKA NA ŁÓŻKO - NOWY NABYTEK UFOLINKA :)


Ostatnio w życiu Ufolinka zaszła bardzo istotna zmiana. Mianowicie kupiliśmy mu nowe łóżko :) Uznałam, że skoro wkrótce kończy dwa latka przyszedł czas na danie mu odrobiny wolności :) Początkowo chcieliśmy z tym poczekać jeszcze około pół roku. Mały przez sen sporo się rusza, raz śpi w poprzek, raz w jednym, raz w drugim końcu łóżeczka. Pozostawiony na środku w naszym ogromnym łóżku potrafił spaść po pół godzinie. Także o normalnym łóżku nawet ze specjalną barierką raczej nie było mowy. Przypadkiem natknęłam się na poniższe zdjęcie. 



Uznałam, że jest to świetne rozwiązanie dla Ufolinka. Nie dość, że łóżko jest autem, co w oczach synka – fana motoryzacji czyni je wyjątkowym, to jeszcze nie ma opcji aby z niego wypadł. Fakt, że łóżko jest dość małe i myślę, że wystarczy mu raptem na jakieś trzy lata, ale tak się w nim zakochałam, że nie mogłam się oprzeć :)

Producentem łóżka jest renomowana amerykańska firma Little Tikes słynąca z produkcji zabawek ogrodowych. Łóżko wykonane jest solidnie, z dbałością o szczegóły, z wysokiej jakości tworzywa. W zestawie znajduje się drewniany stelaż oraz piankowy materac. Montaż jest bardzo prosty, a łóżko prezentuje się znakomicie :) Zdecydowaliśmy się na niebieski kolor.


 Pewnie jesteście ciekawi jak teraz wygląda zasypianie. Stali czytelnicy wiedzą, że od urodzenia Ufolinek zasypiał sam w łóżeczku. Po prostu go odkładaliśmy, a on po kilku minutach zapadał w błogi sen. Oczywiście zdarzały się wyjątki od tej reguły i kilkudniowe okresy gdy łóżeczko go „parzyło”. Wówczas zasypiał w naszym łóżku, po czym przenosiliśmy go do łóżeczka. Mieliśmy o tyle dobrze, że po przebudzeniu nie wołał nas tylko jeszcze jakiś czas sobie leżał. Dla własnej wygody nie wyjęliśmy mu nigdy szczebelek, aby mieć rano jeszcze chwilę dla siebie. Aż tu nagle taka rewolucja!

Mały pierwszego dnia był tak oszołomiony wolnością, że biegał tam i z powrotem po pokoju i ciągle otwierał przymknięte drzwi by sprawdzić o co chodzi :) O ile na początku było to nawet zabawne, to teraz już nie jest… Niestety cały czas trudno mu się wyciszyć w nowym łóżku i robi wszystko poza spaniem. Wyciąga zabawki z szafek, majstruje przy oknie, zrywa naklejki ze ścian… W końcu moja cierpliwość się kończy i kładę się z nim w naszym łóżku i czekam aż zaśnie. Potem przenosimy go do nowego łóżka. Czasami przesypia w nim całą noc, a czasami przychodzi do nas w nocy i zostaje do rana... Cóż, nie do końca mi to odpowiada, ale jakoś nie mam pomysłu jak nauczyć go zasypiania w swoim łóżku. Nie mam też serca odmówić mu gdy przychodzi w nocy i mówi, że chce się przytulić. Chyba pozostaje mi poczekać aż synek dorośnie do nowej sytuacji. Choć przyznam Wam, że tęsknię za starymi czasami i trochę żałuję, że nie poczekaliśmy z zakupem nowego łóżka...



piątek, 3 czerwca 2016

ROZWÓJ DZIECKA - DWUDZIESTY TRZECI MIESIĄC ŻYCIA UFOLINKA



Ubiegły miesiąc minął nam pod znakiem zmian :)

  • Ufolinek pożegnał się z pieluchami! Korzysta z nich tylko podczas snu. Gdy zrobiło się ciepło i uznałam, że synek jest już gotowy po prostu zamieniłam pieluchę na majteczki. Mały załapał o co chodzi praktycznie pierwszego dnia. Oczywiście przez kilka pierwszych dni zdarzały się małe wpadki, ale i tak poszło lepiej niż myślałam. Dokładnie wszystko opisałam tutaj.
  • Ufolinek nie śpi już w łóżeczku. Chcieliśmy aby spał w nim jeszcze jakieś pół roku, ale zobaczyłam łóżko w którym się zakochałam i nie mogłam się mu oprzeć :) Poza tym zrobiłam rozeznanie kiedy rodzice przenoszą dzieci do normalnych łóżek i większość robi to około drugiego roku życia, zwykle krótko przed jego ukończeniem. Pewnie jesteście ciekawi jak Ufolinek zareagował na tą nowość i co ważniejsze jak teraz zasypia. Wkrótce pojawi się na ten temat osobny post :)
  • Łudziłam się, że latem AZS się wyciszy. Tymczasem nie widzę poprawy. Mało tego doszło nam uczulenie na truskawki i słońce! Czytałam, że słońce ma zbawienny wpływ na skórę z atopowym zapaleniem, dlatego któregoś dnia gdy byliśmy na działce postanowiłam zdjąć synkowi koszulkę i wystawić jego plecki i brzuszek na działanie słońca. Dodam, że buźkę, rączki i nóżki ma ładnie opalone i nic do tej pory nie wskazywało, że jego skóra miałaby źle zareagować na słońce. Posmarowałam mu ciałko filtrem i przez godzinę biegał bez koszulki. Po kilku godzinach dostał czerwonej wysypki na całym karku, okolicach obojczyka i ramionach, czyli tam gdzie zwykle wychodzi mu uczulenie po jedzeniu. Z tym, że ta wysypka zajęła większy obszar niż zwykle, a na ramionach przekształciła się w bąbelki jak po poparzeniu pokrzywą. Strasznie go to wszystko swędziało. Nie wiem czy to sprawka słońca czy może uczulił go krem z filtrem. Na szczęście mam w domu silną maść sterydową. Posmarowałam mu cienką warstwą wszystkie zmienione miejsca, dałam podwójną porcję wapna w syropie i rano nie było po uczuleniu praktycznie śladu. 
  • Pogoda nas ostatnio rozpieszcza i dzięki temu spędzamy dużo czasu na świeżym powietrzu.W weekendy jeździmy do dziadków na działkę, gdzie Ufolinek ma raj na ziemi :) A ja mogę chwilę odsapnąć, gdyż gdy tylko na horyzoncie pojawia się dziadek, mama idzie w odstawkę i wcale nie ma tego synkowi za złe :)
  • Coraz większymi krokami wchodzimy w „bunt dwulatka”.  Mały bywa nieznośny, uparty i ręce zaczynają mu latać na prawo i lewo. Można mu tłumaczyć, rozmawiać z nim, krzyczeć, a on i tak robi swoje. Ech, mam nadzieje że to przejściowe. Poza tym jest mądrym, wesołym i kochanym chłopczykiem :)


PODSUMOWANIE:

Waga: 12,7 kg

Rozmiar: 86-92

Sen:
  • około 10-11 godzin w nocy (od 20:00 do 6:00 lub 7:00)
  • 2 godziny w dzień około 12:30

Na koniec zdjęcie miesiąca. Taka oto sytuacja...