Mama Ufolinka: ROZWÓJ DZIECKA - DWUDZIESTY CZWARTY MIESIĄC ŻYCIA UFOLINKA

środa, 6 lipca 2016

3 lipca Ufolinek skończył dwa latka. Czas więc na podsumowanie ostatniego miesiąca drugiego roku życia Ufolinka.

Przez cztery dni chodziłam z Ufolinkiem na adaptację do przedszkola, do którego będzie uczęszczał od września. Synek polubił to miejsce, głównie ze względu na ogromny, dobrze wyposażony plac zabaw, ale myślę że i tak we wrześniu będzie ciężko... Chociaż on dzięki temu, że od prawie roku chodzi do klubu malucha i tak jest w lepszej sytuacji niż dzieci, które idą do przedszkola prosto z domu. Po pierwsze wie, że mama i tata chodzą do pracy, a gdy ją kończą to zawsze po niego przychodzą, a po drugie zna pewne zasady typu: wspólne spożywanie posiłków, sprzątanie zabawek itp.

Ufolinek zaczął posługiwać się zdaniami wielokrotnie złożonymi oraz bardzo poszerzył swoje słownictwo. Mówi na przykład: "Jak zjem śniadanko pojedziemy na działkę do babci i dziadka"

Zaczął opowiadać co się wydarzyło. Na przykład mówi: "Byłem nad jeziorem z dziadkiem. Były kaczki i łabędzie i łódka i kajaki. Dawałem kaczuszkom chlebek. Siedziałem w łódce."

Ufolinek jak na zbuntowanego dwulatka przystało ma coraz częściej napady złości. Wszystko musi być po jego myśli. Raz nawet rzucił się na ziemię. Krzyczał, płakał, wymachiwał rękami i nogami. Dramat... Postanowiliśmy to totalnie zignorować, żeby zobaczył że takim zachowaniem nic nie wskóra. Poszliśmy do kuchni i staraliśmy się normalnie rozmawiać. Uspokoił się po około dziesięciu minutach. Wtedy do niego poszłam i zapytałam czy już się nie denerwuje. Powiedział, że nie i poszedł ze mną do kuchni jak gdyby nic się nie stało. Od tego czasu więcej tego typu akcji nie było. Teraz gdy widzę, że zaczyna się złościć mówię: "synek będziesz się złościł czy wolisz dać mamie buziaka?". Na szczęście póki co wybiera drugą opcję :)

Jakiś czas temu pisałam, że odstawiliśmy z sukcesem pieluszki. I tak faktycznie jest tyle, że sukces okazał się połowiczny. Jeśli chodzi o siusiu mamy pełny sukces. Ufolinek woła za każdym razem i potrafi już ładnie kontrolować pęcherz. Ponadto nauczył się korzystać z nakładki i nocnika praktycznie nie używamy. Natomiast jeśli chodzi o kupkę to mamy problem. Praktycznie każda ląduje w majtkach. Synek wie, że trzeba załatwiać się do ubikacji, ale ewidentnie ma jakieś zahamowania. Gdy go przyuważę, że zaczyna robić kupkę i posadzę go na nocnik czy ubikację to wstrzymuje i nie robi. Czytałam, że 70% chłopców ma z tym problem i najlepiej po prostu uzbroić się w cierpliwość, nie okazywać dziecku niezadowolenia, nie krzyczeć, nie wypominać, nie zawstydzać i poczekać aż samo dojrzeje aby załatwiać swoje potrzeby w bardziej cywilizowany sposób. W przeciwnym razie może dojść z tak zwanych zaparć nawykowych, a to już naprawdę ogromny problem. W każdym razie bardzo się cieszę, że tak łatwo poszło z siusianiem i Ufolinek nie musi w upalne letnie dni chodzić z pieluchą.

Zmieniła się też kwestia zasypiania. Teraz wygląda to tak, że kładę się z Ufolinkiem w naszym łóżku, opowiadam mu bajeczkę, całuję, zostawiam otwarte drzwi i wychodzę. Czasami z dwa, trzy razy muszę na niego fuknąć żeby wracał do łóżka, ale zwykle w ciągu dziesięciu minut zasypia i wtedy przenosimy go do jego łóżka. Czasami śpi w nim całą noc, a czasami przychodzi w nocy do nas i śpi z nami do rana.

PODSUMOWANIE:

Waga: 12,7 kg

Rozmiar: 86-92

Sen:

Unknown7 lipca 2016 19:57
Kochana jeden z lepszych blogów, które czytam:). Uwielbiam Twój styl pisania. Tyle szczegółów z życia codziennego. Wskazówki, porady. Świetnie ! Oby tak dalej. Pozdrawiam Kasia
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Strony